نمای ساختمان
تعریف نما:
سطوح تشکیل دهنده هر بدنه شهری، نما نامیده میشود. هر نما شکلی است در زمینه بدنه(مجموعه نماهای قابل رویت)، پس هر نما باید به لحاظ ویژگیهای بصری مرتبط با زمینه اطراف – بقیه نما – بوده و هماهنگ با آنها طراحی گردد.
شناخت عناصر و اجزاء نما:
۱-پهنه بندی سطوح
سطح هر نما، معمولا به پهنه های مختلف قابل تقسیم میباشد. این پهنه ها زمانی ادراک میگردند که بتوان محدودهای برای آنان تشخیص داد. یک نما ممکن است یک پهنه داشته باشد و یا متشکل از پهنه های متفاوت باشد.
۲-خط زمین
لبه برخورد بنا با زمین خط زمین نامیده میشود. آنچه در بررسی خط زمین باید مد نظر قرار گیرد موارد زیر است:
ارتفاع خط زمین، جنس و رنگ مصالح تشکیل دهنده، خط زمین سطوح پر و خالی در خط زمین.
۳-خط آسمان
خط آسمان در بررسی یک فضای شهری، خطی است که مرز میان عناصر تعریف کننده یک فضا و آسمان را تشکیل میدهد.
۴-سطوح کدر و شفاف
بخشی از بدنه را شامل میشود که از مصالح شفاف یا نیمه شفاف مانند شیشه ساخته شده باشد.سطوح کدر از مصالح غیر شفاف ساخته میشود مانند: آجر و سیمان و…….
با بررسی جزئیات موضوع شفاف و کدر بودن سطوح نمای میتوان طرحی را اجرا نمود که هماهنگی این سطوح با یکدیگر در طراحی مد نظر قرار گیرد.
۵-ورودی
ورودی به روزنهای از بدنه در طبقه همکف اطلاق میشود که امکان وارد شدن در درون بدنه و یا فضای مجاور بدنه را میسر سازد. اجزای تشکیل دهنده یک ورودی عبارت است از: بازشو و محل آن، جهت و نحوه بازشدن بازشو، سر درب ورودی، تزئینات سر درب، جنس و رنگ مصالح ورودی،الحاقات ورودی.
۶- بالکن
بالکن به دو صورت بیرون زده و فرو رفته در نمای ساختمان دیده میشود.
۷- کنسول
حجمی بیرون زده از سطح بدنه که نمای سطح آن بسته میباشند. کنسول از عناصر حجمی یک بدنه هستند که بسته به نوع و ارتباط مابینشان ایجاد ریتم یا تاکید بر بدنه میکند.
۸-پلکان
منظور از پلکان در بدنه، تنها مواردی است که بصورت نمایان ظاهر شدهاند.
۹-خطوط غالب در نما
گاه نحوه ترکیب عناصر سطوح یا احجام مختلف در یک بدنه، راستهایی را در چشم ناظر ایجاد میکنند. این راستها در واقع خطوط القایی بدنه نسبت به ناظر میباشند. این خطوط ممکن است عمودی یا افقی باشند.
۱۰- عرض قطعات
فاصله میان دو لبه یک نما یا نماهای مجاور، عرض قطعه را مشخص مینماید.
۱۱- تناسب
منظور از تناسب، نسبت میان ارتفاع به عرض آن قطعه میباشد.